Wanprestaties ontstaan door allerlei praktijken die in strijd zijn met de medische normen tijdens de diagnose van de ziekte (het afnemen van de anamnese, het uitvoeren van onderzoeken, enzovoort), de behandeling (het geven van medicijnen, operaties, injecties, enzovoort) en de verzorging van de patiënt.

Het concept van medische wanpraktijken (wanpraktijken van artsen) wordt algemeen gedefinieerd in Artikel 13 van de Medische Beroepsethiekregels van de Turkse Medische Associatie (TTB):

"Schade toebrengen aan een patiënt door onwetendheid, onervarenheid of onverschilligheid betekent "slechte uitoefening van de geneeskunde".

Je kunt zonder aarzeling contact met ons opnemen als je juridische ondersteuning nodig hebt van een Advocaat in Antalya voor je misstanden. Onze Engels sprekende advocaten in Antalya zijn er voor juridische ondersteuning en advies.

Het is bijvoorbeeld niet mogelijk voor de arts om op eigen houtje te beslissen om de operatie uit te voeren, zelfs als dit ten voordele is van een patiënt die de operatie niet aanvaardt. Maar zelfs met toestemming van de patiënt moet elke toepassing die de arts op de patiënt uitvoert, gebeuren in overeenstemming met de professionele regels die algemeen aanvaard zijn in de medische wetenschap, de zogenaamde "medische normen", en met zorg. Elke medische ingreep tegen de medische normen in wordt beschouwd als wanpraktijk.

Het begrip medische fout (fout van de arts) wordt in de vaste uitspraken van het Hooggerechtshof en de Raad van State als volgt uitgelegd:

Volgens de normen van de medische wetenschap en ervaring wordt elke vorm van interventie door een arts die niet gepast lijkt en daarom niet geschikt lijkt voor de gebeurtenis, gezien als een medische fout. Met andere woorden, gebrek aan kennis en vaardigheden, het niet toepassen van de juiste behandeling en standaardpraktijken op de patiënt tijdens de diagnose en behandeling van de patiënt wordt gedefinieerd als een medische fout. Op dit punt is de verantwoordelijkheid die ontstaat als gevolg van een medische fout "algemene aansprakelijkheid op basis van schuld". De maatstaf voor de juridische verantwoordelijkheid van de arts is de standaard van een ervaren gespecialiseerde arts.

De arts moet in staat zijn om schade aan de gezondheid van de patiënt te voorzien, afhankelijk van de normale ontwikkeling van gebeurtenissen objectief en subjectief op basis van zijn persoonlijke ervaring, persoonlijke bekwaamheid, individuele professionele kennis, kwaliteit en opleidingsniveau. In dit geval hebben we een zorgplicht. Schending van de zorgplicht van de arts concentreert zich op drie gebieden; Het eerste is de behandeling van de patiënt, namelijk diagnose, indicatie, keuze van de medische maatregel, toepassing van deze maatregel, behandeling of postoperatieve zorg. Het tweede is de opheldering van de patiënt en het afnemen van de anamnese.

Ten derde, op het gebied van klinische organisatie (kwalificatie van personeel, het hebben van voldoende personeel, samenwerking van artsen met elkaar (Overleg). Het is mogelijk om het defect op deze drie gebieden te evalueren als respectievelijk toepassingsfout (fout in de behandeling), verlichtingsfout en organisatorisch defect. Deze drie defecten worden "medische praktijkfout" (Malpractice) genoemd.

De tussenkomst van de arts bij de patiënt moet zorgvuldig gebeuren en in overeenstemming met het concrete geval, volgens de normen van de medische wetenschap en ervaring. In de arts-patiëntrelatie vindt de schending van de medische norm, die het onderwerp is van de schadevergoedingszaak, op de volgende manieren plaats:

- In de diagnostische fase

✧ De arts onderzoekt de patiënt onvolledig, de ziektegeschiedenis of geschiedenisinformatie (anamnese) van de patiënt ontbreekt, de nodige onderzoeken worden niet uitgevoerd, enz. Dergelijke fouten worden beschouwd als medische fouten.

- In de behandelingsfase(gebrek aan indicatie, verkeerde keuze van behandelmethode),

✧ Volgens de beslissingen van het Hooggerechtshof worden het niet uitvoeren van de noodzakelijke medische ingreep voor de ziekte, het vergeten van een vreemde substantie in het lichaam van de patiënt tijdens de operatie, het kiezen van een verkeerde behandelingsmethode of het toedienen van een verkeerd geneesmiddel, een verkeerde injectie op de verkeerde plaats, verwarring bij de patiënt of het te behandelen lichaamsdeel, een onevenredige ingreep, hygiëne Het niet in acht nemen van de regels of een verkeerde manier van opereren als voorbeelden van medische fouten beschouwd.

- Organisatorische verplichting (klinische organisatie, of het personeel adequaat en gekwalificeerd is om voor de patiënt te zorgen, overleg).

✧ Volgens de beslissingen van het Hooggerechtshof wordt nalatigheid in het kader van de gezondheidstoestand van de patiënt, het type en de ernst van de ziekte bij de maatregelen die vereist zijn door het eerlijkheidsbeginsel (artikel 2) beschouwd als een wanpraktijk. Om deze maatregelen te kunnen nemen, moet het nodige gekwalificeerde personeel beschikbaar zijn en moet de raadpleging (samenwerking) van artsen, indien nodig voor de behandeling van de ziekte, georganiseerd worden door de gezondheidsinstelling.

Het niet nakomen van de verplichting van de organisatie brengt verantwoordelijkheid met zich mee naast de diagnose- of behandelingsfouten van de arts in termen van de gezondheidsinstelling.

Het lijdt geen twijfel dat de patiënt die schade heeft geleden door fouten in de diagnose, behandeling of organisatie, het recht heeft om een schadeclaim in te dienen tegen de verantwoordelijken. Het is ook noodzakelijk om twee speciale kwesties uiteen te zetten die aansprakelijkheid voor schadevergoeding wegens wanpraktijken (fouten van artsen) vereisen. Deze kwesties zijn;

- Overleg: Het niet raadplegen of het niet naleven van de raadpleging, ook al is dit verplicht, creëert ook de aansprakelijkheid voor schadevergoeding wegens medische fout. Er is sprake van raadpleging wanneer de arts die verantwoordelijk is voor de diagnose, behandeling en follow-up van de patiënt van gedachten wisselt of samenwerkt met andere expertisegebieden wanneer dit nodig wordt geacht.

Als de arts heeft gehandeld zonder de relevante gespecialiseerde arts te raadplegen op een punt waar raadpleging had moeten plaatsvinden, of een medische handeling heeft verricht zonder te voldoen aan de vereisten van de informatie die werd gegeven als resultaat van de raadpleging, is de arts aansprakelijk voor schadevergoeding in geval van wanprestatie.

- Stabilisatie: Stabilisatie verwijst naar het bereiken van stabiliteit of evenwicht bij de patiënt. Stabilisatie is het opheffen van de medische aandoening waardoor de patiënt tot op zekere hoogte naar de spoedeisende hulp kwam, het herstellen van het lichaamsevenwicht, het stoppen van de progressie van de ziekte, het stabiliseren van de lichaamsfuncties, het bieden van medische ondersteuning aan de patiënt totdat de interventie wordt uitgevoerd in gevallen die verdere interventie vereisen. Het betekent de patiënt in leven houden en het ontstaan van nieuwe complicaties proberen te voorkomen.

Als de patiënt wordt overgeplaatst of ontslagen zonder stabilisatie, vereisen de negatieve gevolgen schadevergoeding wegens medische fout.

Neem contact op met onze Advocaat in Antalya om op het juiste pad verder te gaan en te voorkomen dat u uw rechten verliest in uw zaak wegens wanpraktijken die u van plan bent aan te spannen. ALFA Law and Consultancy biedt begrijpelijke juridische diensten met onze advocaat in Antalya die deskundig is op het gebied van gezondheidsrecht.

Het Hooggerechtshof definieert het begrip complicatie in zijn vaste uitspraken als volgt:

Een complicatie is een onvoorzien, onvermijdelijk resultaat tijdens een medische handeling, ook al is dit voorzien; dit mag echter niet het gevolg zijn van een gebrek aan kennis en vaardigheden. Volgens deze definitie is de arts niet wettelijk aansprakelijk voor de ongewenste resultaten die optreden ondanks de nodige zorg en aandacht door te handelen binnen het kader van de normale risico's en afwijkingen die medisch aanvaard zijn.

Als de patiënt op de hoogte is van de ongewenste gevolgen en complicaties die kunnen optreden tijdens en na de medische toepassing en toestemming geeft voor de toepassing, is de medische ingreep rechtmatig. Als het schadelijke resultaat bij de patiënt niet kan worden voorspeld en voorkomen, of als het wel kan worden voorspeld (op voorwaarde dat de patiënt voldoende is geïnformeerd, toestemming is verkregen en er geen gebrek is in de toepassing), moet deze situatie worden beschouwd als een complicatie.

Op dit punt mag niet worden afgeweken van de medische normen en moeten de regels voor professionele ervaring worden nageleefd. Ook de diagnose en behandeling die worden toegepast in het postcomplicatieproces moeten in overeenstemming zijn met de medische regels. Op dit punt is het post-complicatie managementproces ook belangrijk in termen van het detecteren van de aanwezigheid van servicefouten.

U kunt rekenen op onze Advocaat in Antalya voor uitgebreid juridisch advies over gezondheidsrecht, wanpraktijken en complicaties.

zelfstandige artsen worden ook gehoord in de consumentenrechtbank.

Consumentenrechtbanken zijn weer belast met het behandelen van rechtszaken over geldelijke en niet-geldelijke schade die moeten worden aangespannen tegen privéziekenhuizen die worden beheerd door een bedrijf, een gewone maatschap of echte personen.

De rechtbank die belast is met de behandeling van geldelijke en niet-geldelijke schadevergoedingszaken die worden aangespannen tegen openbare ziekenhuizen of gezondheidsinstellingen wegens medische fouten, wordt geregeld als een "administratieve rechtbank".

Openbare ziekenhuizen zijn staatsziekenhuizen, onderzoeksziekenhuizen, ziekenhuizen voor geestes- en zenuwziekten enz. Bij medische fouten in dergelijke ziekenhuizen is de administratieve rechtbank verantwoordelijk voor het behandelen van geldelijke en niet-geldelijke schade. De rechtszaak voor deze rechtbanken wordt in dergelijke gevallen beschreven als een vordering met volledig rechtsmiddel.

De administratieve rechtbank is verantwoordelijk voor het behandelen van materiële en morele schadevergoedingszaken als gevolg van fouten in de dokterspraktijk die ook plaatsvinden in ziekenhuizen van stichtingsuniversiteiten of staatsuniversiteiten.

De administratieve rechtbank is ook verantwoordelijk voor het behandelen van materiële en morele schadevergoedingszaken die worden aangespannen tegen gezinsgezondheidscentra of vergelijkbare openbare gezondheidsinstellingen.

We mogen niet vergeten dat schadevergoedingszaken wegens persoonlijke fouten, die kunnen worden gescheiden van dienstfouten, worden ingediend bij gerechtelijke rechtbanken.

Bovendien is de rechtbank die belast is met rechtszaken die moeten worden aangespannen tegen de verzekeringsmaatschappij van de arts wegens medische wanpraktijken, geregeld als de "handelsrechtbank van eerste aanleg". (Turks Wetboek van Koophandel nr. 6102 art.4/1-a)

Ongeacht of de partijen handelaars zijn of niet, worden rechtszaken die voortvloeien uit de kwesties die zijn vastgelegd in het Wetboek van Koophandel nr. 6102 aanvaard als absolute handelszaken. De rechtszaak die moet worden aangespannen tegen de verzekeringsmaatschappij die de medische fout van de arts heeft verzekerd, valt onder artikel 143 e.v. van het Wetboek van Koophandel nr. 6102. Aangezien het verzekeringscontract met de arts, binnen het kader van de commerciële activiteit van de verzekeringsmaatschappij, wordt beschouwd als een absolute commerciële zaak, is de rechtbank die bevoegd is voor de materiële schadevergoedingsrechtszaak die tegen de verzekeringsmaatschappij moet worden aangespannen, de rechtbank van eerste aanleg in handelszaken.

Het is ook noodzakelijk om te bepalen in welke rechtbank de rechtszaak voor materiële en immateriële schade als gevolg van wanpraktijken zal worden gevoerd.

In zaken van geldelijke en niet-geldelijke schade die moeten worden ingediend wegens wanprestatie, wordt de algemeen bevoegde rechtbank als volgt bepaald:

Algemeen bevoegde rechtbank: De rechtbank met algemene rechtsbevoegdheid om kennis te nemen van alle rechtszaken met betrekking tot geldelijke en niet-geldelijke schade als gevolg van wanprestatie is de rechtbank van de woonplaats van de gedaagde natuurlijke of rechtspersoon op de datum van de rechtszaak.

✧ Bijvoorbeeld, de rechtbank van de plaats waar het privé- of openbaar ziekenhuis is gevestigd of de woonplaats van de arts die een privépraktijk heeft, is de bevoegde rechtbank. Als er meer dan één verweerder is, kan de zaak worden ingediend bij de rechtbank van de vestiging van een van hen. De algemeen bevoegde rechtbank, d.w.z. de rechtbank van de woonplaats van de verweerder, is bevoegd om in zaken van wanpraktijken de zaak aanhangig te maken bij alle bevoegde rechtbanken (administratieve rechtbank, consumentenrechtbank, handelsrechtbank van eerste aanleg).

De eiser die een rechtszaak heeft aangespannen voor geldelijke en niet-geldelijke schade als gevolg van wanpraktijken, kan ook een rechtszaak aanspannen bij de speciale bevoegde rechtbank in de volgende gevallen:

● Plaats van uitvoering van de overeenkomst - Consumentenrechtbank: Een rechtszaak voor geldelijke en niet-geldelijke schade die voortvloeit uit de arbeids- of volmachtovereenkomst die bij de consumentenrechtbank wordt aangespannen, kan ook worden aangespannen bij de consumentenrechtbank in de plaats waar de overeenkomst wordt uitgevoerd. De consumentenrechtbank waar de diagnose, behandeling (operatie, medicatie) of verzorging wordt uitgevoerd, is ook bevoegd om de zaak te behandelen.

Woonplaats van de eiser - Consumentenrechtbank: Consumentenzaken kunnen ook worden ingediend bij de consumentenrechtbank in de woonplaats van de consument. In rechtszaken over wanpraktijken die bij de consumentenrechtbank moeten worden aangespannen, is de consumentenrechtbank in de woonplaats van de patiënt, die als consument is geaccepteerd, ook bevoegd om de zaak te behandelen.

Schadevergoeding wegens onrechtmatige daad, geldelijke en niet-geldelijke schadevergoeding op basis van de oorzaak van de onrechtmatige daad kunnen worden ingediend bij de hierboven vermelde algemene bevoegde rechtbank of bij de volgende rechtbanken:

-Schadeclaims kunnen worden ingediend bij de rechtbank van de plaats waar de onrechtmatige daad is gepleegd.

- Als de schade is ontstaan op een andere plaats dan de plaats waar de onrechtmatige daad is gepleegd, kan een vordering tot schadevergoeding ook worden ingesteld op de plaats waar de schade is ontstaan.

- Een vordering tot schadevergoeding kan ook worden ingesteld in de woonplaats van de benadeelde partij in het geval van een onrechtmatige daad.

Advocatenkantoor Antalya ALFA Law and Consultancy en haar advocaten in Antalya bieden ondersteuning bij het indienen van uw schadevergoedingszaak als gevolg van een fout van de arts bij de juiste rechtbank en in het proces.

In het geval van gedeeltelijke of volledige afwijzing van de vordering tot schadevergoeding door de administratie, moet een vordering tot volledig verhaal worden ingesteld voor wanpraktijken binnen 60 dagen vanaf de dag volgend op de kennisgeving van de transactie in dit verband.

Als de administratie niet binnen 30 dagen reageert op het verzoek, wordt het verzoek geacht te zijn afgewezen na het verstrijken van deze periode. Binnen 60 dagen na de afwijzing van het verzoek kan een vordering tot volledig herstel worden ingesteld wegens een fout van de arts.

In rechtszaken over wanpraktijken die moeten worden aangespannen tegen privéziekenhuizen of artsen op basis van een onrechtmatige daad, verjaart de verjaringstermijn na twee jaar, te rekenen vanaf de datum waarop de benadeelde persoon kennis heeft gekregen van de schade en de persoon die aansprakelijk is voor de schadevergoeding, en in elk geval na tien jaar, te rekenen vanaf de datum waarop de handeling is gesteld. Als de schadevergoeding echter voortvloeit uit een handeling die een straf vereist waarvoor de strafwet een langere verjaringstermijn voorschrijft, is de verjaringstermijn van de strafprocedure van toepassing.

De verjaringstermijn voor schadeclaims bij consumentenrechtbanken tegen privéziekenhuizen of artsen op basis van een volmachtovereenkomst is 5 jaar.

De verjaringstermijn voor rechtszaken wegens wanpraktijken die worden aangespannen bij een consumentenrechtbank tegen een privéziekenhuis of -arts op basis van een arbeidscontract is ook 5 jaar.

Als de arts een ernstige fout heeft gemaakt in de medische praktijk, is de verjaringstermijn 20 jaar, ongeacht de aard van de procedure.

De verjaringstermijn is 10 jaar voor rechtszaken wegens wanpraktijken die worden aangespannen op grond van het werken zonder volmacht zonder de noodzakelijke toestemming of goedkeuring van de patiënt te verkrijgen voordat er medisch wordt ingegrepen.

Onze Advocaat in Antalya die deskundig is op het gebied van gezondheidsrecht, informeert je of je zaak over wanpraktijken al dan niet verjaard is en helpt je om je zaak op tijd te openen.

Medische wanpraktijken vormen een misdrijf als ze worden begaan met een roekeloze of opzettelijke daad tegen het slachtoffer. Als het letsel is ontstaan als gevolg van de criminele handeling van de arts die verantwoordelijk is voor de schadevergoeding, is er sprake van een misdrijf van letsel door nalatigheid, en van een misdrijf van het veroorzaken van de dood door nalatigheid als de dood is ingetreden.

Een schadeclaim wegens medische fouten in privéziekenhuizen kan worden ingediend tegen zowel de arts die de verkeerde diagnose of behandeling heeft gesteld, de ziekenhuisexploitant als de verzekeringsmaatschappij die de fout van de arts verzekert.

Schadevergoedingszaken als gevolg van een fout van een arts zijn behoorlijk complex en moeilijk. Om verlies van rechten te voorkomen en het proces op de meest zorgvuldige manier te beheren, is het noodzakelijk om ondersteuning te krijgen van een deskundige advocaat. Onze advocaten in Antalya zijn er om je te helpen de juiste keuzes te maken en de schadevergoeding te krijgen die je verdient.